'Ik geef het toe: vanuit een bepaalde gezichtshoek gezien zijn jullie, ezels, nauwelijks interessant. Jullie gaan met je frustraties niet naar de psychiater, plegen geen zelfmoord en evenmin gaan jullie de politiek in (hoewel talloze ezels zich daarin begeven). Maar nee, zoals de grote schrijver jouw natuur in De verliefde ezel beschrijft…het komt mij voor dat hij nooit echt geprobeerd heeft iets van je wonderbaarlijke karakter te begrijpen.'

Lees verder >>

'Louis Couperus’ Metamorfoze heb ik na bijna een halve eeuw opnieuw gelezen. Ik was toen wat jonger dan Hugo Aylva in het eerste van de vijf boeken waaruit deze roman uit 1897 bestaat. Hoewel ik nu de hoofdfiguur een zelfmiddelpuntig verwend nest vind, kon ik mij toen volledig vereenzelvigen met de twintigjarige dichter, die zwoegde op zijn terzinen om Torquato Tasso met diens Aminta tot leven te wekken.'

Lees verder >>.

Als een van de eerste Nederlandse schrijvers stelde Couperus het probleem van (seksueel) geweld binnen het huwelijk aan de orde. In Langs lijnen van geleidelijkheid analyseerde hij met uiterste precisie welke ongeneeslijke wonden de slachtoffers van een dergelijke terreur worden toegebracht. Maar zich inleven in de daders, hún motieven, angsten of gekrenktheden – dat was voor Couperus een station te ver.

Lees verder >>.

Jarenlang vroeg de redactie van Arabesken aan verschillende auteurs om zijn of haar favoriete fragment van Louis Couperus toe te lichten. Classicus Rudi van der Paardt koos voor het verhaal ‘Begeertes naar kleine wijsheden’ uit de bundel Korte arabesken, één van de weinige teksten waarin Couperus een oordeel geeft over zijn vader.

Lees verder >>
.